Ombak tak akan berhenti menghempas pantai selagi ada angin yang tak pernah berhenti menghembus.

Saturday, February 4, 2012

2012-Cerita 25-Melepas...


Rentetan dari Cerita 22 hari tu, nak ceritalah satu kisah yang benar-benar berlaku lama dulu.  7,8 tahun lepas kot. Naqib kecik lagi. Masa tu masih tinggal di kejiranan lama. Satu hari tu pergi pasar malam. Tengah-tengah syok JJCM (jalan-jalan cari makan), ada lah pulak salah sorang dari sekumpulan budak-budak muda kat depan kitorang ni yang kentut. Takde bunyi tapi baunya.......*tak reti nak describe macam mana.

Diorang pun bising-bising tuduh antara satu sama lain. Kitorang yang kat belakang ni dah siap-siap tutup hidung.  Last-last adalah yang mengaku. Katanya, "Apahal korang pelik sangat dengan orang kentut. Korang pon kentut apa. Bukan tak kentut!". Pastu kawan dia jawab. "Memang. Tapi bau kentut ko tu kalo kerbau terhidu pon boleh bawak mati on the spot!" Then kawan-kawannya yang lain gelak sakan. *dialog diorang lebih kurang macam gitulah. Tak ingat sangat dah.

Yang Naqib ni bila dia dengar budak-budak ni gelak, dia boleh nangis ketakutan. Tahulahkan budak-budak muda ni kan. Pesen gelak jahat macam mana. Bila dengar Naqib nangis, kawan dia toleh ke belakang tengok Naqib, kemudian dia cakap, "sampai menangis adik ni....". Diorang sambung gelak lagi.

Budak yang kentut tu tak tahan agaknya kena buli, terus jalan laju-laju tinggalkan kawan-kawannya. Merajuklah kot kena bahan dengan kawan-kawan dia. Dahlah kena buli, malu pun dapat.

Tulah, nak kentut tu biar beradab sikit. Jangan nak main lepas je.

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Catatan Seorang Siti 2011. Powered by Blogger.